Το sludge/doom τρίο των Okwaho επιστρέφει με το δεύτερο δίσκο του, "The Usurper Regime", την 1η Μαΐου 2023. Η κυκλοφορία έρχεται 5 χρόνια μετά το ομώνυμο ντεμπούτο και βρίσκει το σχήμα σε μια νέα φάση δημιουργίας.
Το "The Usurper Regime" είναι το φυσικό επόμενο βήμα στην πορεία των Okwaho. Η μπάντα παρουσιάζει τη δουλειά της ως συλλογική έκφραση, αφήνοντας πάντα χώρο να αναπτυχθεί η καλλιτεχνική χημεία των μελών εν μέσω της θυελλώδους προσέγγισής τους. Οι 6 συνθέσεις (εντάξει, 7 με το bonus track), παρότι έχουν σαν μέσο όρο τα 7' διάρκειας, δεν επιτρέπουν να χαθεί ούτε λεπτό η προσοχή του ακροατή, το οποίο κατ'εμέ αποτελεί κι ένα από τα δυνατότερα χαρτιά του δίσκου. Η παραγωγή, δε, βοηθά τον ήχο να παραμένει όσο βρώμικος χρειάζεται, αμβλύνοντας παράλληλα κάποιες τραχείες γωνίες που παραδοσιακά έχει το sludge. Κατά συνέπεια, χτίζεται ένα εκκωφαντικό wall of sound που φέρνει όλα τα όργανα στο προσκήνιο, αναδεικνύοντας μια πολυεπίπεδη συνθετική διαδικασία που εξερευνά νέες υφές και ηχητικά τοπία. Τα ρυθμικά μοτίβα ποικίλλουν, σε κάθε περίπτωση όμως διαφαίνεται μια συγκράτηση. Ακόμα κι όταν κορυφώνουν, οι Okwaho συνειδητά ανταλλάσσουν τα τεχνικά ξεσπάσματα με δομική ένταση, σε βαθμό που ακόμα κι όταν ο μετρονόμος σέρνεται στο πάτωμα προκαλούν διαρκείς συναισθηματικές αντιδράσεις. Οι αργές, δυσοίωνες μελωδίες ισορροπούν εξαιρετικά την καταστροφική βαρύτητα του πεντάλ της παραμόρφωσης, κι όλο αυτό συμβάλλει στη μετατροπή της απλής ακρόασης σε μια καθαρτική εμπειρία.
Η ζοφερή ατμόσφαιρα που διαπνέει τις συνθέσεις ενισχύεται από τον ωμό κυνισμό των στίχων, που αποφεύγουν τις συμβατικές δομές και διαβάζονται σαν ποίηση, πλούσιοι σε εικόνες και λυρισμό. Το δριμύτατο "κατηγορώ" στον πόλεμο που αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες ζωές σαν ασήμαντες παράπλευρες απώλειες βρίσκεται στη βάση σχεδόν όλων των κομματιών. Αποκορύφωμα όμως για μένα αποτελεί το "The Mermaid", εμπνευσμένο από την ιστορία "Deniz Kızı" του πολιτικού κρατούμενου Selahattin Demirtaş, στην οποία ένα πεντάχρονο κορίτσι διηγείται την άτακτη φυγή της με τη μητέρα της από τη Συρία και το πώς καταλήγουν σε μια βάρκα η οποία τελικά ανατρέπεται. Τα σκληρά φωνητικά και η δραματική αφήγηση υφαίνονται επιδέξια με την ενορχήστρωση, η οποία χτίζει σταθερά την αγωνία, κι εξερευνούν ένα πηγάδι ανθρώπινων συναισθημάτων τόσο βαθύ που σχεδόν μπορείς να ακούσεις τη ραγισμένη καρδιά του τραγουδιστή να αιμορραγεί στο μικρόφωνο. Κι είναι απλά συγκλονιστικό.
Οι Okwaho ωριμάζουν κι ανεβάζοντας τον πήχυ της ευρηματικότητάς τους, επιχειρούν να ξορκίσουν κάθε δαίμονα στην κατάμαυρη ψυχή του συγκροτήματος. Στη νέα αυτή απόπειρα η μπάντα είναι πιο σίγουρη και συνειδητοποιημένη στον ήχο της, σφυρηλατώντας ένα αποτέλεσμα δεμένο και με εμφανώς μεγαλύτερη συνέπεια. Πιο θυμωμένο και μεστό από τον προκάτοχό του, το "The Usurper Regime" αποτελεί όχι μόνο μια εντυπωσιακή μουσική επίδειξη, αλλά μια κραυγή συσπείρωσης για τους καταφρονεμένους.
8.5/10
Ο δίσκος είναι διαθέσιμος στο Bandcamp των Okwaho.
0 σχόλια :
Post a Comment